ضدعفونیکنندهها از عفونت، پوسیدگی و سپتیسمی جلوگیری میکنند. استفاده از ضدعفونیکنندهها برای تأمین سلامتی بسیار ضروری است و از عوامل مهم پیشگیری از بیماریها بهخصوص، بیماریهای مسری میباشد. تفاوت اصلی میان ضدعفونیکننده و پاد زیست یا آنتیبیوتیک در این است که مواد ضدعفونیکننده فقط استعمال خارجی دارند و باکتریها را نابود میسازند در حالی که پادزیستها پس از مصرف خوراکی یا تزریقی وارد خون میشوند و عوارض کمی برای بدن دارند. همچنین از مواد ضدعفونیکننده برای ساخت موادگند زا استفاده میشوند.
مواد ضدعفونیکننده شامل دو دسته هستند، مواد ضدعفونیکنندهٔ باکتری کش که قابلیت نابود سازی مستقیم سلول باکتری از طریق نابودسازی دیواره تقسیم سلولی آن که منجر به جذب آب، تورم و ترکیدن آن میشود را دارند و مواد ضدعفونیکنندهٔ مهارگر باکتری که از رشد و باکتری جلوگیری میکنند.
الکلها، از جمله اتانول و ۲-پروپانول / ایزوپروپیل الکل (ایزوپروپانول)، که گاهی اوقات به عنوان روح جراحی شناخته میشوند. میکروب کش، ضدعفونی کننده ای که به منظور ضدعفونی کردن پوست قبل از تزریق استفاده میشوند.