به همین دلیل باید همیشه ماشین آلات و وسایل نقلیه مربوط به کار توسط افراد آموزش دیده و ماهر، هدایت شده و نظارت بر کار صورت گیرد.
ماشینها و ابزارها باید مرتباً بازرسی و توسط افرادی با تجربه و ذیصلاح تعمیر و نگهداری شوند.
در استفاده از بالابرها، بلند کردن و حمل بار بیش از ظرفیت مجاز ممنوع میباشد و نیز رانندگان بالابرها نباید هنگام داشتن بار دستگاه را ترک نمایند.
نردبانهای مورد استفاده در کارهای ساختمانی باید از نظر مشخصات ساخت بر اساس استانداردهای معتبر بوده و یا توسط افراد با تجربه و اهل فن طراحی و ساخته شده باشند و در برابر بارهای وارده استحکام کافی داشته باشند.
استقرار نردبانهای قابل حمل باید به گونهای باشد که پایه نردبان در جای ثابتی قرار بگیرد و تکیهگاه بالا استحکام کافی برای تحمل بارهای وارده را داشته باشد.
اگر نردبان را در جایی قرار دهیم که احتمال لغزش وجود دارد باید به کمک گوه و یا وسایل مشابه پایههای نردبان را تثبیت نمود.
فاصله پایههای نردبان از دیوار باید حداقل 1.4 ارتفاع نردبان بوده باشد به عنوان مثال برای نردبان با ارتفاع صعود 6 متر، فاصله پایهها از دیوار باید حداقل 1.5 متر باشد.
نردبان را باید در جای مطمئن که احتمان فرورفتگی و نشست وجود نداشته باشد، قرار داد.
طراحی داربست باید اصولی و صحیح باشد طوری که اعضا، اجزا و تکیهگاههای آن ظرفیت پذیرش 4 برابر بار یا فشار مورد نظر را دارا باشند.
نصب و پیاده کردن داربست و نیز ایجاد تغییرات در آن باید توسط افراد با تجربه و ماهر این کار صورت گیرد و قبل از استفاده داربست، کل مجموعه داربست توسط شخص یا اشخاص ذیصلاح مورد بازرسی و کنترل قرار گیرد.
قسمتهایی که کارگران در آنجا مستقر میشوند باید به نرده و تور حفاظتی مقاوم با حداقل ارتفاع 1 متر مجهز باشند.
پایههای داربست نباید به طور مستقیم روی زمین قرار گیرند و باید روی شالوده مناسب که قابلیت توزیع بار وارده را داشته باشند قرار بگیرند.
بنابراین باید روی سطحی محکم و قابل اطمینان قرار گیرند تا نوسان و جابهجا شدن احتمالی رخ ندهد.
ضمن اینکه باید داربستها به نواحی از ساختمان که مقاوم و ثابت هستند تکیه نمایند.
اگر نوع داربست متحرک باشد باید در جاهای مسطح قرار گرفته و چرخهای آنها به کمک ضامن و وسایل مشابه دیگر تثبیت شوند.
اگر فاصله جایگاه داربست از زمین بیش از 1.5 متر باشد برای رسیدن به جایگاه از نردبان استفاده مینمایند.
محمولههای میلگرد که توسط بارکشهای کفی و یا دیگر وسایل حمل و نقل به محل کارگاه حمل میشوند، باید به نحوی تخلیه شوند که ضمن آسیب ندیدن میلگردها، به کارگران نیز صدمه وارد نشود.
هنگام بریدن و خم کردن میلگردها، استفاده از میز آرماتوربندی موجب خم نشدن آرماتوربند روی زمین شده و فشار کمتری به کمر وارد میشود.
از آنجایی که هنگام آرماتوربندی فشار زیادی بر دستها و کمر استادکار وارد میشود و در این کار احتمال صدمات ناشی از لغزیدن، سقوط از بلندی و نظایر آن وجود دارد.
لذا برای کاهش صدمات ناشی از حوادث، رعایت موارد زیر مفید خواهد بود:
به همین دلیل پوشاندن آنها با تخته و یا وسیلهی مناسب دیگر ضروری است.