محل نصب جعبههای آتشنشانی باید به گونهای باشد که در دسترس عموم و در معرض دید قرار داشته و در عین حال مزاحمتی برای تردد افراد ایجاد نکند.
معمولاً این جعبهها در راهروها، پاگردها، پلههای فرار و نزدیک دربهای ورودی و خروجی ساختمان نصب میشوند.
ارتفاع استاندارد نصب جعبههای آتشنشانی از سطح زمین معمولاً بین ۱.۲ تا ۱.۳ متر است.
محل نصب: دسترسی آسان: جعبههای آتشنشانی باید در مکانی نصب شوند که به راحتی قابل دسترسی باشند و افراد در مواقع اضطراری بتوانند بدون مانع به آنها دسترسی پیدا کنند.
در معرض دید: محل نصب باید به گونهای باشد که جعبه آتشنشانی به راحتی قابل مشاهده باشد و افراد بتوانند در صورت لزوم به سرعت آن را پیدا کنند.
عدم مزاحمت: از نصب جعبههای آتشنشانی در مکانهایی که رفت و آمد افراد را مختل میکند یا در پشت موانع مانند دیوارها یا دربها خودداری شود.
مناسب برای خروج اضطراری: در نزدیکی راهپلهها، دربهای خروجی اضطراری و راهروهای اصلی ساختمان، مکانهای مناسبی برای نصب جعبههای آتشنشانی هستند.
پوشش مناسب: فاصلهی بین جعبههای آتشنشانی نباید از ۳۰ متر بیشتر باشد تا در صورت بروز حریق، پوشش مناسبی در هر نقطه از ساختمان وجود داشته باشد.
استاندارد ارتفاع: ارتفاع نصب جعبههای آتشنشانی از کف زمین معمولاً بین ۱.۲ تا ۱.۳ متر است (ممکن است این مقدار در مناطق مختلف متفاوت باشد).
نصب روکار یا توکار: جعبههای آتشنشانی میتوانند به صورت روکار یا توکار نصب شوند، اما در هر دو حالت باید به گونهای نصب شوند که در دسترس باشند و مزاحمتی برای تردد ایجاد نکنند.
نکات مهم: قبل از نصب، بهتر است با متخصصین آتشنشانی مشورت کنید تا بهترین مکان برای نصب جعبههای آتشنشانی در ساختمان شما تعیین شود.
مطمئن شوید که جعبههای آتشنشانی به راحتی باز و بسته میشوند و هیچ مانعی برای استفاده از آنها وجود ندارد.
در صورت نیاز، از علائم نشاندهنده جعبههای آتشنشانی برای راهنمایی افراد در مواقع اضطراری استفاده کنید.