در صنعت بهداشت و درمان، روپوش از اهمیت بالایی برخوردار است. این لباس کارمندان و کادر درمان را از برخورد مستقیم با مواد مضر و خطر زا مصون می دارد. در این نوشته از روپوش پزشکی و فایده های استفاده از آن بیشتر خواهیم گفت. همراه ما بمانید.

تاریخچه روپوش پزشکی

هنوز هم تعداد زیادی از پزشکان، پوشیدن روپوش سفید را به هر رنگ دیگری ترجیح می دهند. دلیل آنست که این رنگ ( رنگ سفید) حسی از اعتماد و مهربانی را در بیماران زنده می کند. در حال حاضر بیش از 100 سال است که رنگ سفید رنگ شاخص لباس پزشکان بوده و ایجادگر اولین تصویر ذهنی ما از پزشکان می باشد. به عنوان مثال اگر به یک کودک بگویید پزشکی را نقاشی کند به احتمال 99 درصد کودک لباس پزشک را سفید خواهد کشید. چون سفید رنگ روپوش پزشکی است.

همچنین بیماران انتظار دارند تا در مطب پزشکان، در بیمارستان ها، در کلینیک ها و مراکز درمانی توسط فردی که لباس سفید پوشیده است درمان شوند. لباس سفید تصویری از بهداشت و پاکیزگی را در ذهن آنها ایجاد می کند.

اما با وجود تمامی این تفاسیر گفته شده که  قبل از اواخر قرن نوزدهم، پزشکان لباس سفید نمی پوشیدند، آنها لباس های رسمی و روزانه خودشان را بر تن می کردند و برای جلوگیری از کثیف شدن آن، مواضعی که ممکن بود بیشتر در معرض آلودگی قرار بگیرد را با چیزی می پوشاندند. به عنوان مثال استفاده از سردست برای جلوگیری از آلوده شده سر آستین رایج بود. از اینرو چیزی تحت عنوان روپوش پزشکی یا روپوش پرستاری در آن زمان همه گیر نبود.

حتی شاید برایتان جالب باشد بدانید که پیش از آن یعنی در قرن 18 میلادی پزشکان لباس مشکی می پوشیدند. آنها به دلیل رسمی بودن رنگ مشکی از آن استفاده می کردند. گفتنی است که در آن زمان تعاملات پزشکی مسئله ای جدی و رسمی تلقی می شد.

در واقع رنگ مشکی در آن زمان تنها به پزشکان تعلق نداشت و تمامی مشاغل رسمی از لباس هایی با رنگ تیره استفاده می کردند. به عنوان مثال روحانیون، معلمان، معماران و… نیز لباس هایی با رنگ مشکی می پوشیدند.

حتی شاید برایتان جالب باشد بدانید که تا اواخر قرن نوزدهم، استفاده از خدمات علم پزشکی معمولا آخرین راه حل و اغلب پیش درآمدی برای مرگ بود. چون ملاقات با پزشک به ندرت برای بیمار مفید واقع می شد. همین مساله باعث شده بود که در آن زمان علم پزشکی علمی بی فایده و اغلب فریب کارانه لحاظ شود.

اما در دوران معاصر و تقریبا از شروع قرن بیستم، پزشکی چهره دیگری را به خودش گرفت. پزشکی تبدیل به یک علم بشر دوستانه شد که قرار بود با پاکیزگی و تمیزی سرشته شده باشد و پاکیزگی و تمیزی رنگ روشن دارد. از اینرو بیمارستان‌ها تخت‌های خود را با ملحفه‌های سفید تمیز تجهیز کردند، پرستاران کلاه‌های سفید بر سر گذاشتند، و پزشکان روپوش پزشکی به رنگ سفید پوشیدند تا اعتماد مردم به آن‌ها و مهارت‌شان جلب گردد.

گفتنی است که هیچ کس به طور دقیق نمی داند که اولین روپوش پزشکی از کجا آمد و یا چه کسی طراح آن بود. اما واضح است که لباس سفید، ( روپوش پزشکی و روپوش پرستاری ) با به تصویر کشیدن دکتر و پرستار به عنوان منبع پاکی و اقتدار مترادف است و این لباس خاطر جمعی خاصی در بیماران زنده می کند. این تصویری است که از شروع دوران معاصر آغاز و همچنان زنده است.

تترون: تترون پارچه ای محبوب و بسیار به صرفه است. گفتنی است که تترون در دو نوع نازک و ضخیم در بازار به فروش می رسد. تترون مرغوب تراکم بالاتری دارد و ضخیم تر است. اما اگر می خواهید روپوش تان سبک باشد بهتر است از تترون نازک استفاده نماید.

ترگال:

روپوش پزشکی را می توان با پارچه ترگال دوخت. این پارچه در دو نوع ساده و کجراه وجود دارد. این پارچه برای دوخت نوع های مختلف لباس بیمارستانی مناسب است.

گفتنی است که ویسکوز، اسپان و فلامنت پارچه های دیگری هستند که می توان با آنها روپوش دوخت.