یکی از وسایل حفاظتی موجود در محیط کار، لباس کار یا همان لباس فرم کار می باشد که کارکنان با این لباس در محل کار حاضر می شوند. سهولت در حرکت، راحت بودن و عملی بودن لباس از کارکردهای مهم لباس کار ایمنی می باشند. انتخاب یک لباس مناسب با شغل شخص باعث یک تغییر اساسی در روند روز کاری وی خواهد شد.

لباس کار مناسب باید بدون توجه به سبک هایی که به صورت مد روز مطرح می شوند، با طرح هایی خلاقانه طراحی گردد و راحتی، سهولت و عملی بودن را حتماً در اولویت قرار دهد. لباس کار ها انواع مختلفی دارند که با توجه به نوع فعالیت شغلی، شرایط آب و هوایی و سلیقه افراد می توانند به گروه های مختلفی تقسیم شوند.

یکی از دلایل مهم استفاده از لباس کار بعد از ضرورت هایی که در پوشیدن لباس کار در محیط مناسب وجود دارد، حفظ جان فرد و کاهش آسیب دیدگی ها از خطرات احتمالی که در حین فعالیت در شغل مورد نظر وجود دارند، می باشد.

همچنین از کارایی لباس کار می توان به این نکته اشاره کرد که لباس ایمنی در محیط شغلی به جهت متحدالشکل شدن نیروهای کار، شناسایی کارکنان از سایر افراد متفرقه و ایجاد شدن نظم و آراستگی در محیط کار می باشد که  نقش مهم استفاده از لباس کار را نشان می دهد.

لازم به ذکر است کارکنانی که در جوار ماشین آلات صنعتی مشغول به کار هستند و یا با ماشین کار می‌کنند، حتماً باید از لباسی استفاده کنند که هیچ قسمتی از آن باز یا دارای پارگی نباشد. همچنین آویزان کردن زنجیر، ساعت، کلید و لوازمی نظیر آن ها بر روی لباس کار اکیداً ممنوع می باشد؛ به این دلیل که ممکن است سبب ایجاد خطرات بسیار زیادی شود.

یکی دیگر از نکات مهم در رابطه با لباس ایمنی این است که کارکنانی که در محیط‌ های آلوده به گرد و غبار، مواد منفجره و یا قابل اشتعال و همچنین مواد مسموم کننده اشتغال دارند، نباید از لباس‌های جیب دار و یا لبه دار و همچنین شلوار های دوبل استفاده کنند. به این دلیل ممکن است مواد مذکور در چین روی لباس ها باقی بمانند و در این حالت ایجاد خطر کند.

بهترین نوع لباس کار، لباس ایمنی است که علاوه بر این که ایمنی فرد را حفظ می‌ کند، فرد در آن لباس احساس راحتی نیز داشته باشد. مهمترین تفاوتی که در بین انواع لباس فرم وجود دارد پارچه به کار رفته و دوخت مناسب آن ها می باشد.

این موضوع کاملاً مشخص است که لباس یک کارگر که مشغول به فعالیت در صنایع فولاد می باشد با لباس کار یک کارگر ساختمانی بسیار متفاوت است. مقاومت مناسب پارچه ها در کنار ارزان بودن لباس ها از گزینه های هستند که افراد در هنگام تهیه لباس ایمنی قطعا به آن توجه خواهند کرد.

به عنوان مثال در صنایعی مانند ریخته گری و فولاد به دلیل دمای محیط کار بسیار بالا نیاز به استفاده از پارچه هایی مانند جنس کتان می باشد. پارچه های کتان نسبت به پارچه های پلاستیکی علاوه بر خنک بودن مقاومت بالاتری در مقابل جرقه و براده های آهن و … نیز دارند.

پارچه کجراه و ترگال نیز از دیگر پارچه هایی هستند که در تولید لباس فرم از این پارچه ها استفاده می شود. تفاوت این دو پارچه در نوع تار و پود آن ها و علاوه بر آن در میزان گرماژ آن ها است. معمولاً در تولید لباس کار از گرماژهای ۲۴۰ و ۲۹۰ گرم استفاده می گردد.

از پارچه‌ هایی با گرماژ بالاتر در تولید انواع شلوار و دستکش ها نیز استفاده می شود. این نوع از پارچه ها با توجه به نوع استفاده به وسیله ویسکوز و یا پنبه تولید می گردند.

علاوه بر تفاوت های ذکر شده، تفاوت دیگر انواع لباس فرم مدل دوخت آن ها نیز می باشد. مدل دوخت لباس کار باید علاوه بر ایجاد راحتی هنگام کار، نکات ایمنی مربوط به حرفه فرد را نیز فراهم کند.

در کل می توان گفت یک لباس ایمنی مناسب، لباس کاری است که دارای قیمت و دوخت مناسب، مقاومت بالا و بهترین طراحی در رابطه با حرفه مورد نظر را داشته باشد.