برای محافظت از پا در برابر این خطرات انواع کفش های ایمنی وجود دارند که هر کدام در موارد مختلف کاربرد داشته و طبق استاندارد هایی که تولید می شوند از پا در کارهای مختلفی محافظت می کنند. پیشینه استفاده از کفش های ایمنی به سالهای دور و زمان هایی که انسان ها مشغول کار بودند و برای محافظت از پا از آن استفاه می کردند، باز می گردد. کفش ها در طی سالیانی که استفاده می شده اند همواره با تغییر و تحول همراه بوده اند تا برای استفاده در مشاغل گوناگون کاربرد داشته باشند. در سال ۱۹۳۰ شرکت red wing برای اولین بار چکمه هایی با رویه استیل تولید کرد که از آن در جنگ جهانی استفاده شد و هدف محافظت از پا ها در برابر سوختگی و انفجار بود. سپس در سال ۱۹۷۵ قانونی در امریکا وضع شد که استفاده از کفش های ایمنی، اجباری و از انواع کفش ایمنی در مشاغل سخت و پر خطر استفاده شد. امروزه شرکت های بزرگ و کوچکی کفش های ایمنی تولید می کنند که استفاده از آنها موجب می شود تا پا در برابر آسیب های احتمالی و خطرات در امان باشد. شغل های مختلفی وجود دارد که در هنگام کار باید از ابزار آلات ایمنی در آنها استفاده کنیم که یکی از این ابزار آلات ایمنی کفش است. کار اصلی کفش ایمنی این است که از پا در برابر خطرات احتمالی محافظت کند. انواع کفش ایمنی به لحاظ ظاهر شبیه باقی کفش ها هستند اما در ساخت و تولید آنها موارد مختلفی از جمله مقاومت بالا، جنس رویه، جنس زیره و … رعایت می شود تا بتواند از پا در مشاغل خطرناکی مانند آتش نشانی ،حفاری، جوشکاری و … محافظت کند. در واقع می توان گفت کفش های ایمنی ساخته می شوند تا از آنها در محیط های کار استفاده کرد. با توجه به انواع شغل ها که در آن نیاز به استفاده از لوازم ایمنی است، این کفش ها متناسب با مشاغل مختلف تولید می شوند که کاربرد هر کدام برای شغل مد نظر است. مشاغل زیادی هستند که توصیه می شود هنگام کار حتما موارد ایمنی را در آنها رعایت کنید و با توجه به اینکه کفش ایمنی نیز در دسته وسایل ایمنی جای دارد استفاده از آن ضروری است. با توجه به ماهیت انواع کفش ایمنی و نگهداری و مراقیت از پا، نیاز است که کاربرد های پوتین ایمنی و اینکه در چه مشاغلی نیاز است که از این کفش استفاده کنیم را بیشتر بدانیم. کارهای معدنی، ساختمانی، حفاری، جوشکاری و … از جمله مشاغل و حرفه هایی هستند که استفاده از کفش ایمنی در آنها ضروری بوده و کاربرد دارد.
اولین و مهمترین مسئله در انتخاب کفش ایمنی مناسب، مسئله حفاظتی آن است. عدم لغزش کفش ویژگی مهم یک کفش ایمنی است. از لحاظ حفاظتی، کفش استاندارد دارای سرپنجه فولادی است که از انگشتان پا در برابر ضربه و سقوط اجسام به خوبی محافظت میکند. سر پنجه باید از جنس فولاد آبکاری شده با توان تحمل ضربه حداقل 200 ژول باشد. در غیر این صورت سرپنجه خود به عاملی برنده تبدیل شده و باعث قطع انگشتان پا میشود. دومین مسئله در انتخاب کفش ایمنی مناسب، بحث بهداشتی و ارگونومیکی کفش است. اگر کفش ایمنی، آستری مناسب و بهداشتی نداشته باشد، عامل به وجود آمدن میخچه، زگیل کف پا، باکتری، قارچ و بوی نامطبوع پا میشود. از نظر ارگونومیکی، پا قلب دوم انسان است و همه اعصاب بدن در پا متمرکز میشوند. طرز قرار گرفتن پا در کفش ارتباط مستقیمی با طرز فرم گرفتن اسکلت بدن، علی الخصوص ستون فقرات دارد. اگر از کفش نامناسب و غیر ایمن استفاده شود هم به ستون فقرات آسیب میرسد و هم میتواند عامل سردرد و چشم درد شود.
انواع گوناگون از کفش ایمنی استاندارد در بازار موجود است و هر کدام از آنها کاربردی مخصوص دارند.دسته بندی انواع کفش ایمنی کار قابل استفاده در صنایع مختلف:
کفش ایمنی با سرپنجه فولادی: رایج ترین نوع کفش ایمنی است. ویژگی بارز این کفش سبک بودن، ضد لغزش و ضد سایش بودن آن است. مناسب محیط های اسیدی رقیق، و محیط های نفتی و خط مونتاژ کارخانهها است.
کفش ایمنی با سرپنجه فولادی با زیره پی یو و تی پی یو (PU, TPU): این نوع کفش زیره سنگینتری دارد. دارای مقاومت بیشتری در برابر ساییدگی و حرارت و خوردگی است. مناسب محیط های اسیدی غلیظ، محیط با حرارت نسبتا بالا و محیط کار ماشین های آغشته به صابون است.
کفش ایمنی با کف لاستیک (RUBER): مقاومترین کفش ایمنی استاندارد است. مناسب محیطهای کاملا اسیدی و محیطهایی مثل کورههای ذوب است.
کفشهای ایمنی با سرپنجه کامپوزیت: این کفش عایق جریان الکتریسیته است و فاقد فلز است. در دو نوع کفش محافظ فشار ضعیف و محافظ فشار قوی موجود است.
کفشهای ایمنی کانداکتیو: این کفش خطرات ناشی از انفجار جریان برق را کنترل میکند و در محیط با خطر انفجار استفاده میشود.
دسته بندی کفش ایمنی استاندارد بر اساس جنس و کاربرد محیطی: